Niks gedaan, veel beleefd

Beste mensen thuis die ons volgen!

Momenteel is het Nederlandse tijd 3 uur ’s nachts, maar hier is het 9 uur in de ochtend en we zitten net klaar in de bus voor een ritje van 67 minuten, maar we zullen even bij het begin beginnen.

Donderdag ochtend om 6 uur ging de wekker om ons klaar te maken voor vertrek. Na een super drukke week achter de rug te hebben. Het is een hele bijzondere en rare week geweest. We hebben al onze spullen uit ons ‘huisje’ moeten halen en de sleutels moeten inleveren. Heel gek idee om geen eigen huisje meer te hebben, maar ook weer zo vertrouwd om bij de familie van Eck op de zolderkamer te wonen. De hele week lang alle spulletje voorbij zien komen vanaf de geboorte tot nu. Foto’s, filmpje, dingen van school en dingen die we al gedaan hebben. Alleen maar heel de week bezig geweest met verhuizen en heel veel feestjes. In 7 dagen tijd hebben we 6 feestjes gehad, waaronder ons eigen afscheidsfeestje. Echt een hele bijzonder en niet te omschrijven week gehad. Maar dan.. nu gingen we echt vertrekken. Eerst een 12 uur durende vlucht naar Kuala Lumpur, om daar vervolgens aan te komen en geen plan te hebben. Oh... daar zullen we vast aan moeten gaan wennen, wat dat is wat we nu echt willen. Lekker weg en dan maar kijken waar we aankomen.

Eerst even een rondje lopen over het immens grote KLIA. We zijn er achter gekomen dat als je langer dan 6 uur te tussenstop maak, je het vliegveld mag verlaten. Dus wij naar heel wat zoeken en lopen besloten om naar de stad te gaan met de trein. Allemaal prima geregeld voor 35 rm p.p. dus dat is een euro of 7. Niet helemaal bedacht dat het zo veel zou kosten, maar we moeten toch wat. Na 28 minuten eindelijk het gevoel dat we echt in Azië zijn. Een luchtvochtigheid van 80% en een temperatuur van 1 stap en zweet overal. Oké we staan voor een taxi verzamelpunt, maar we willen eigenlijk alleen maar even kijken of we ergens een goedkoop hotelletje kunnen vinden om even op te frissen en bij de slapen het is Nederlandse tijd dan al 3 uur ’s nachts. Maar hoe komen we hier weg? Het verzamelpunt ligt aan een snelweg en het lijkt ons niet zo’n goed plan om die te voet te volgen. Ik weet dat de gemiddelde volgens van ons, ons voor gek verklaard, maar zo gek zijn we ook weer niet. Na zeker 3 keer heen en terug gelopen te hebben, komen we er achter dat als we via de ander kant omlopen we om de snelweg heen kunnen. En ja hoor we staan gelijk tussen de lokals en geen toerist meer te bekennen. De bekende Aziatische geuren komen je tegemoet alles ziet er goed gaar uit. We zijn voor even thuis. Dus maar snel op zoek naar de plaats waar we neer kunnen ploffen. Eerste stikhotelletje in.. WAT.. zoveel voor een paar uurtje? No way! We lopen de straat wel even dieper in dan zal het wel goedkoper worden. Na de stukje gelopen te hebben en wat prijzen hier en daar gevraagd te hebben tot de conclusie gekomen dat het niet ze ons hier nu al gaan afzetten. Je weet dat het gaat komen, maar je wil het zo lang mogelijk uitstellen. Niet verwacht dat het al in de overstap tijd ging gebeuren. Maar goed, we zijn kapot we moeten nu echt iets! Uiteindelijk iets gevonden dat MyHotel heet en die waren bereid om iets van de prijs af te doen en we mogen onze eigen in- en uitcheck tijden bepalen. Ideaal. We hoeven maar 15 minuurtje te wachten en dan mogen we eindelijk slapen. Ondertussen 4 uur ’s nacht Nederlandse tijd, maar 9 uur in de ochtend lokale tijd. Zal goed voor ons jetleg zijn, maar dat is even voor latere zorg.
Na een uur of 5 geslapen te hebben, even lekker opfrissen onder een koude douche. Inderdaad een koude douche. Ook daarvan wisten we al dat het zou komen, maar ook dat wilde we graag zo lang mogelijk uitstellen. Maar een douche was op dat moment geen overbodige luxe, dus ons er toch maar aan gewaagd. Eerst Bjorn en daarna ik. LOL, stapt bjorn de douche uit komt hij er achter dat we een schakel om moesten zetten en dan kregen we wel warm water. Ach ja, we waren wel even lekker verfrist en daarna nog even lekker warm gedoucht.
Eigenlijk hadden we besloten wat we nog even dieper de stad in wilde gaan, maar door de noodweer, toch maar besloten om lekker het restaurantje naast het hotel te pakken om niet te nat te worden. Konden we door het washok van het hotel overlopen naar de restaurant, zonder een druppel nat te worden en we konden het wifi van het hotel gratis gebruiken, met het best verzonnen wachtwoord IloveMyHotel ever. Na daar een tijdje gezeten te hebben, moesten we echt terug gaan richting het vliegveld. Zo geen zin om in 1 seconde helemaal zeikwater nat te worden om vervolgens voor minimaal 6 uur een vliegtuig in te gaan. Maar we hadden nog maar 13 rm, dus maar alles op alles zetten om via het hotel te regelen dat we daarvoor terug gebracht zouden worden. Wij met goede moed op de balie af om een taxi te regelen. Wilde ze niet voor ons doen, omdat ze vonden wat we het wel konden lopen. Ben ik wel met ze eens wat het was maar ongeveer 6 minuutjes lopen, maar we hadden gewoon geen zin om nat te worden. Ze begrepen niet waar we nou zo moeilijk over deden, dus ze dachten wat we de weg niet wisten. Dus een lieve Maleisier ging ons ze weg helemaal uitleggen. Ja lieve meneer, we weten de weg wel. Ineens was die weg en we snapte er niets meer van. Ons toch maar voorbereid om door de regen te gaan lopen, komt de man aan met 2 paraplu’s. Ging die ons door de kleine binnen straatjes en achterhuisje terug brengen. Super lief! Dus uiteindelijk toch aardig droog aangekomen en nog gratis ook! Echt weer het gevoel om in Azië te zijn, mensen die aardig zijn voor niks en die door de regen lopen om je te helpen. Gotta Love Asia Nu wordt het tijd voor een nieuwe hoofdstuk: Beijing!! Wat gaat dit ons brengen? Na een beetje vertraging en in het vliegtuig zitten met alleen maar Chinezen waarvan je niks begrijpt, zal dit wel wat worden…

PS. China blokkeert facebook dus we kunnen de reacties op de link op facebook niet zien. dus hier reageren als je dat wilt zodat we het kunnen lezen